Wrocław Paula Rosego

Paul Rose urodził się we Wrocławiu w 1894 r. W latach 1909–1913 terminował jako litograf, od 1919 r. do 1922 r. studiował na Akademii Sztuki i Rzemiosła Artystycznego we Wrocławiu. Rysunku uczył się pod kierunkiem malarza Hugona Scheinerta, a malarstwa w klasie Ottona Muellera. W 1932 r. rozpoczął pracę na Uniwersytecie Wrocławskim jako rysownik przyrodniczy. Wykonywał rysunki dydaktyczne i naukowe dla 19 zakładów i klinik uniwersyteckich. Przez dziesięciolecia ilustrował publikacje naukowe. W czasie wojny pozostał we Wrocławiu, przeżył oblężenie miasta i jego zagładę. Po zakończeniu wojny Rose znalazł zatrudnienie w Instytucie Zoologicznym. Przygotowywał tablice i rysunki do celów dydaktycznych, ilustrował publikacje polskich uczonych. Cieszył się dobrą opinią i dużym uznaniem swoich polskich przełożonych. W 1950 r. wyjechał do Niemiec, zmarł w Lipsku 9 maja 1980 r.

Paul Rose, oprócz pracy zawodowej poświęcił się rysowaniu dla przyjemności – portretowaniu rodzinnego miasta. W swoich pracach wykonanych z najwyższa starannością, uwiecznił Wrocław z lat 20. i 30. XX w., z czasów wojny i tuż po jej zakończeniu. Jego rysunki, szczególnie te z pierwszych powojennych miesięcy to bezcenne dokumenty ikonografii Wrocławia. Ale przede wszystkim są to bardzo osobiste prace, niemal jak karty pamiętnika. Na wielu z nich znajdują się prywatne uwagi autora o miejscach zamieszkania oraz pracy. Rose mieszkał i pracował na wrocławskim Śródmieściu i to tej części miasta, często pomijanej przez innych twórców, poświęca najwięcej swoich rysunków. Rysunki i akwarele Rosego trafiły do Muzeum Historycznego we Wrocławiu (dzisiaj oddział Muzeum Miejskiego) w 1980 r. Na wystawie pokazanych zostało ok. 140 prac artysty.